Dom na Skale - Katolicka wspólnota modlitewno ewangelizacyjna.

Zaufałam Jezusowi.

Na kurs namówiła mnie koleżanka. Idąc tam nie wiedziałam nawet, że tematem jest Nowe życie i że faktycznie to nowe życie mogę tam dostać. Zaledwie 2 tygodnie przed kursem nastąpiły najważniejsze zmiany w moim życiu, po 3 miesięcznej drodze rozeznawania woli Bożej, po wielu znakach, podjęłam po ludzku nieracjonalną decyzję odejścia od partnera razem z moim małym dzieckiem. Wybór był w oczach Boga prosty, ale dla mnie wtedy wcale nie taki oczywisty. Życie w grzechu bez perspektyw na zmianę stanu cywilnego, bez miłości, bez Boga, czy życie w stanie łaski z Jezusem. Po podjęciu tej decyzji, poprzedzonej długą walką, wewnętrzną szarpaniną z emocjami i lękami, w końcu odczułam spokój i radość. Zupełnie wbrew okolicznościom. I wtedy trafiłam na kurs, który przypieczętował prawdziwy nowy początek w moim

Świadectwa uczestników kursu Nowe Życie 13-15 grudnia 2013

Mimo tego, że pilnie przysłuchiwałam się Bogu w swoim życiu i w jakiś sposób go doświadczyłam, to ciągle czułam niedosyt, tęsknotę za żywym Bogiem.
Było we mnie wiele barier, które nie pozwalały mi otworzyć się na całą łaskę jaką Pan ma dla mnie. W czasie kursu Pan zniszczył te bariery, pomógł mi otworzyć swoje serce na Niego. Wypełnił mnie swoim miłosierdziem- nawet przepełnił tak, że wylewa się ono ze mnie! Cała kipiałam wręcz Jego łaską! Pierwszy raz w życiu doświadczyłam takiej miłości, pokoju, spełniania i radości. Duch Święty napełnił moje serce taką radością, że nie mogłam powstrzymać śmiechu.

Marta

Jezus Chrystus bardzo wyraźnie powiedział, że moją przeszłość zresetował i pragnie abym przyjęła Jego nowy dysk, na którym będzie zapis mojego Nowego Życia z Nim, aby inni mogli doświadczyć Jego Miłości Miłosiernej i Oblubieńczej w swoim życziu.

Katarzyna, 52 lata

Jeszcze za wcześniej by mówić, co zmienił Pan w moim życiu, lecz pewne jest to, że bardzo wiele. Oddałam mu władzę nade mną i moim życiem, wiem, że już nie muszę być silna i sama wszystkiego dźwigać. Zabrał pustkę, rozpacz, bezsens i pogardę dla samej siebie. Wkroczył w tą przestrzeń, w którą nawet ja bałam się zaglądać i ją uzdrowił. Teraz jestem dość oszołomiona ale czuję się jak "nakarmione niemowlę" - nie ma nic piękniejszego.

Joanna, 32 lata